I Międzynarodowy Festiwal Kompozytorów i Autorów Senior 2014 o Srebrny Laur Pegaza został podsumowany koncertem laureatów w dniu 17 grudnia 2014 r w Klubie AB OVO mającym swoją siedzibę w Jeżyckim Centrum Kultury w Poznaniu. Pozornie to historia,ale jeszcze nie przeszłość ponieważ nadal w uszach moich i uczestników brzmią tony festiwalowych melodii-mówi Zbigniew Roth  pomysłodawca konkursu. Uśmiechy na twarzach uczestników i gości festiwalu dobitnie zaświadczały o wspaniałej atmosferze i mimo grudniowych dni gorącym klimacie tego wydarzenia.

Jak w gąszczu różnego rodzaju festiwali, przeglądów i konkursów piosenki można wyłuskać coś ,co się jeszcze nie narodziło a powinno, aby wypełnić przestrzeń artystyczną dziełami ludzi będących młodym duchem w jesieni swego życia. Pierwsza myśl o próbie podjęcia tematyki życia seniorów zrodziła się u Zbigniewa Rotha 30 lat temu, kiedy dla Zespołu Bamberka z Domu Kultury „Krąg” prowadzonego przez prof. Wiktora Buchwalda w Poznaniu, napisał tekst i skomponował melodię piosenki „Jesienna piosenka”, która po tylu latach stała się Hymnem Festiwalu Kompozytorów i Autorów Seniorów. Przez 57 lat twórczości własnej jako autor, poeta i kompozytor ,miał on ożywione kontakty z różnymi ośrodkami kultury w tym również z Domami Seniora, a także z twórcami kultury i sztuki .Zawsze fascynowała mnie ich twórczość, poziom i serce włożone w ich dzieła- podkreśla Z.Roth. Kiedy dwa lata temu był gościem Polonii Amerykańskiej w Chicago podczas cztero miesięcznego okresu pobytu,miał spotkania autorskie w klubach Polonijnych poznał tam fascynujących seniorów poetów i muzyków, którzy aktywnością i poziomem swojej twórczości mogą być przykładem dla innych. Wówczas zrodził się pomysł Festiwalu, który powinien promować nie wykonawców lecz twórców „dziełek” śpiewanych przez innych. Na poważnie Zbigniew Roth podszedł do tematu jesienią 2013 roku sondując w środowiskach twórczych opinię o potrzebie zorganizowania takiego festiwalu. Decydujący krok wykonał w grudniu 2013 roku kontaktując się z prezesem Polskiego Towarzystwa PTAAAK  Krzysztofem Wodniczakiem, który jako pierwszy podpisał się pod jego pomysłem deklarując pełną współpracę i jednocześnie realizację.O wyjątkowym „nosie” Rotha świadczy fakt,że wpłynęły do organizatorów naprawdę wartościowe kompozycje, które zaprezentowali różni wykonawcy.

Rożne okoliczności spowodowały, że nie wszyscy deklarujący wsparcie wywiązali się z tego należycie- mówi Z.Roth. Ponieważ doświadczenie nauczyło mnie, że jak liczysz to licz na siebie podjąłem się samodzielnego pozyskania osób i instytucji do realizacji tego zadania. Między innymi uzyskałem poparcie pisemne dla mojej inicjatywy u  Senator Borys-Damięckiej , Senator Jadwigi Rotnickiej,  Krzysztofa Cwynara . Ponadto patronaty medialne TVP Poznań, Radia Merkury, Polonii Belgijskiej na czele z człowiekiem roku 2014 r. Yvette Popławską , Polsko Amerykańskiej Akademii Poezji w Nowym Jorku, poparcie Polskiego Stowarzyszenia Autorów , Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie APAJTE z siedzibą w Paryżu.

Bezpośredni wkład w Festiwal wniósł poznański rzeźbiarz i i fotografik  Kazimierz Rafalik wykonując statuetkę Grand Prix Festiwalu Srebrny Laur Pegaza. Również Eugeniusz Hołderny emerytowany grawer podarował tabliczki na nagrody festiwalowe. Ponadto nieocenioną pomoc okazało małżeństwo Państwa Dymalskich projektując zaproszenia, plakaty , dyplomy , które wydrukowała Firma  Urszuli Kubala &syn Poznań. Ponadto poparli inicjatywę  prof. Gałeska -Tritt Towarzystwo Muzyczne „Schola Cantorum Posnaniensis” , Zbigniew Górny kompozytor i dyrygent Poznań, Wojciech Korda wokalista i muzyk estradowy.

Po drodze nie udało się uzyskać wsparcia finansowego z samorządów  wojewódzkich  i miejskich, a taka miejska instytucja jak Centrum Kultury Zamek nie była zainteresowana współpracą w tym przedsięwzięciu nawet na okres najbliższych dwóch lat z uwagi na rzekomo wypełniony Kalendarz imprez. Tak więc determinacja z jaką Zbigniew Roth próbował dopiąć ten szczególny adresowany do seniorów festiwal w założeniu skierowany do autorów spowodował, że pomimo wielu trudności zakończył się Festiwal pięknym finałem. W założeniach regulaminowych konkurs miał rangę międzynarodową i skierowany był głównie do twórców polonijnych. Ostatecznie w Festiwalu zaocznie reprezentowani przez polskich wykonawców wzięli udział Aleksander Wróbel z Anglii poezja śpiewana, którego w konkursie reprezentowała Ewelina Rajchel oraz Hirsch Zilber reprezentowany w konkursie finałowym przez Cezarego Uliasza. Utwory były prezentowane w języku polskim co było wymogiem regulaminowym. Konkurs finałowy Festiwalu składał się z dwóch części pierwsza to prezentacja 17 utworów przez 8 wykonawców z których wyłoniono 4 osoby reprezentujące autorów z Polski w tym główna nagroda Grand Prix Festiwalu oraz wyróżnienia za wokal, kompozycje utworu,tekst oraz dwie nagrody za całość kompozycji prezentowych w Festiwalu oraz za prezentacje poezji śpiewanej.

Grand Prix Festiwalu otrzymał utwór „Wiersz dla mojego anioła” – kompozytor Krzysztof Kawecki-Warszawa,autor słów Marcin Brykczyński,wykonanie Justyna Krzyczmaniak. Wyróżnienia festiwalowe:utwór ” Król na grzędzie” , autor Jacek Mazanec  – wyróżnienie za tekst, utwór pt. Studniówka ,autor Antoni Czajkowski,   wyróżnienie za muzykę utwór ” Miłość , miłość, miłość” kompozytor January Zaradny wyróżnienie za wokal.Utwory” Żyć to znaczy być szczęśliwym” oraz utwór pt. Weronika  autor Hirsch Zilber Israel I miejsce za całość kompozycji.Utwór ” Nie zamykaj mi ust” – Aleksandr Wróbel – wyróżnienie za kompozycje poezji śpiewanej

Jury w składzie prof. Leszek Bajon Akademia Muzyczna Poznań Przewodniczący Jury , Aleksander Kawecki założyciel grupy skiflowej No To Co Łódź, Krzysztof Wodniczak – redaktor muzyczny, pozytywnie oceniło poziom artystyczny jak i organizacyjny Festiwalu i jego uczestników twórców – seniorów. Zaowocowało to, że strony uczestników chęcią uczestniczenia w kolejnej edycji.

ZDJĘCIA HIERONIM DYMALSKI